آغوز

مرحوم در سخنرانی خود در مسجد صاحب الزّمانی بیرجند در ماه رمضان 1394 قمری می فرمود:
شب گذشته، امیرالمؤمنین علیه السلام شروع کرد به به وصیّت های خصوصی اش. بابا حسن! چون من از دنیا بروم، مرا غسل بده، حنوط کن، کفن کن. بابا جان! جلوی جنازه مرا رها کنید و دنباله جنازه را بگیرید. هر جا مقدّر است و جنازه فرود آمد، جنازه را آنجا بگذارید. سنگ سفیدی می بینید، آن سنگ را بلند کنید، قبری ساخته و لحدی آماده شده است. لوحی آنجا خواهید دید به خط نوح پیغمبر. در آن لوح نوشته شده است که این قبر را حضرت نوح برای من ساخته و پرداخته است. بابا حسن! بابا حسین! مرا به خاک بسپارید. چند صورت قبر درست کنید، در مسجد کوفه، در خانه فلانی، در رهبه نجف فعلی. فردا هم یک جنازه ای را حرکت دهید (به سوی مدینه) که امر بر مردم مشتبه شود. روز بیست و یکم ماه رمضان است. روز شهادت امیرمومنان علیه السلام است. می دانید چرا باید چهار صورت قبر درست کنند و یک جنازه به طرف مدینه روانه کنند؟ فرمود: باباجان! اگر بدانند قبر من کجاست، آرام نمی گیرند. می آیند نبش قبر می کنند، بدنم را بیرون می آورند و می سوزانند. ای وای! این قدر خوارج نهروان لعنهم الله با علی عناد و عداوت داشتند. لذا تا زمان امام صادق علیه السلام، قبر آقا علی علیه السلام پنهان بود و شیعیان نمی دانستند قبر مولایشان کجاست.
(سخنرانی مسجد صاحب الزّمانی(خیرآباد نو) بیرجند، 1394 قمری، روز 21 ماه رمضان)

مدفن مقدس حضرت تا زمان امام صادق پنهان بود این هم یکی از دردهایی است که دل شیعه را کباب می کند. درد از این بالاتر نمیشود که قبر پنهان باشد و حتّی بچه هایش هم علنی نروند سر قبر بابا. زیرا اگر علنی بروند آشکار می شود و خطر دارد و چه خطری! جگر آدم کباب می شود. خوارج نهروان چه لا مذهب هایی بودند که علیّ بن ابیطالب علیه السلام از آنها این چنین در خطر باشد. بدن امیر المومنین علیه السلام دفن شد ولی پنهان بود و جز بچه ها و عبد الله بن عباس کس دیگر نفهمید قبر آن حضرت کجاست. این درد است. دختر هایش نمی توانستند بروند سر قبر باباشان. شما اگر قبر پدرتان را ندانید کجاست یا نگذارند بروید، یک عقده ای است برای شما. شب جمعه می خواهید بروید سر قبر بابایتان فاتحه ای بخوانید، دختر ها می خواهند بروند گریه کنند سر قبر باباشان، امّا قبر پنهان است، لذا بچه ها در خانه می نشستند و گریه می کردند. قربان آن بابایی برویم که قبرش پنهان است. قربانت برویم بابا، نمی توانیم سر قبرت بیاییم و اشک بریزیم.
آری قبر پنهان بود تا زمان امام صادق علیه السلام که حضرت صادق علیه السلام آمدند رهبه و به بعضی فرمودند قبر امیرالمومنین جدّم اینجاست. البته بعضی از شیعه می دانستند، همه نمی دانستند تا آن که در دوره هارون، قبر امیرالمومنین علیه السلام آشکار شد.
(سخنرانی مسجد صاحب الزّمانی(خیرآباد نو) بیرجند، 1394 قمری، شب23 ماه رمضان)