آغوز

:sunny:اگر حضرت ظاهر شوند، عدّه ای از مردم دنیا بر ضدّیت این بزرگوار قیام مى‏ کنند. هیچ معطّلى ندارد. حتی ارتش شیعه، ارتش همین کشور. چرا؟ به جهت این که حضرت اوّل کارى که بکند جلو دزدی‌ها را مى‏ گیرد. نمى ‏گذارد سرهنگ‌ها از جیره سرباز بدزدند. نمی گذارد از خوراک آشپزخانه بدزدند. جلو ظلم‏ها و زورگویى ‏ها را مى‏ گیرد. جلو من آخوند را مى‏ گیرد از تندى ‏ها و ستم ‏ها و تعدّى ‏هایى که مى ‏کنم. به صرف این که چهار کلمه ضَرَبَ زیدٌ عَمْراً را بلد شده ‏ام، مى‏ خواهم خودم را بر شما بار کنم، و همه چیز شما را بلا شرط زیر نظر بگیرم. خوب؛ کدام ظلم از این بالاتر است. حضرت این قلدرى را از این آشیخ مى‏ خواهد بگیرد. این آخوند علیه حضرت قیام مى‏ کند. کمتر کسى از ماست که زورگویى نداشته باشد، تعدّى نداشته باشد. چون تعدّى این نیست یک تفنگ بردارد بر سر راه، قاطع الطّریق بشود. جلوى همه جور تعدّیات را حضرت مى ‏گیرد. بنده خودم حسابش را کرده ‏ام. مى ‏بینم خود بنده به این زودى بخواهم این جور بشوم، مقدّس اردبیلی بشوم، بعید است. این مردِ دزد قطّاع الطّریقِ پدر سوخته ‏اى که شب و روز در سر حدّ دارد مال مردم را مى‏ گیرد، تا امام علیه السلام آمد، هر چه گرفته مى ‏آید تسلیم حضرت مى ‏کند؟! چه کار مى ‏کند؟ علیه حضرت قیام مى ‏کند.
(سخنرانی های مسجد ملک، روز بیست و پنچم ماه رمضان، 1382قمری)