142 سال پیش(سال ۱۲۵۷)، پارچه فروشیهای بازار تهران، بعد از چند سال مقدمه چینی، هیئت خودشان را به اسم هیئت جان نثاران حسینی صنف بزاز تهران راه انداختند. محل هیأت هم مسجد میرزا موسی، نزدیک مسجد جامع بازار بود.
برای این که مداحی و سینه زنی هیئت از همان ابتدا، اصیل باشد، طلبهای از کربلا به نام حاج مرزوق وارد جمع هیئتیها شد.
اهل کربلا بود با صورتی سوخته اما قلبی نورانی.
سینه زنی تهرانیهای قدیم تا قبل از نقل مکان مرحوم حاج مرزوق حائری از کربلا به تهران، اینگونه بود که اصطلاحا سه ضرب و بی وقفه سینه میزدند. بدین ترتیب اساسا «دم سرپا» و «زمینه خوانی»، در تهران رایج نبود. مرحوم حاج مرزوق بنیانگذار سینه زنی سنتی در تهران بوده است. اوج تکامل این سبک، در دوره مرحوم شاه حسین و مرحوم ناظم شکل گرفت. ایشان از بنیانگذاران سنت "چهارپایه" در شبهای مسلمیه حرم عبدالعظیم حسنی(ع) بودند.
اکثریت مداحان قدیمی شاگردان حاج مرزوق (ره) بودند: حاج اکبر ناظم،مرحوم شاه حسین،حاج محمد علامه و حاج محمد علی اسلامی نمونه هایی از دست پروردههای سبکها و اشعار و سلوک حاج مرزوق عرب (حائری) هستند.
شعر زیر سروده حاج مرزوق است:
پیمان وفا با نگه مست تو بستیم
بستیم در میکده پیمانه شکستیم
یک دم نسپردیم ره عقل و خرد را
دیوانه تو مست تو از روز الستیم
ناز تو خریدیم به محراب عبادت
قامت چو به قد قامت زیبای تو بستیم
شب بود و من و دل به هوای سر زلفت
دیوانه صفت سلسله ها را بگسستیم
رفتیم به سر منزل عشاق بلا کش
در حلقه سودا زدگان تو نشستیم
وقت است کنی جلوه به خلوتگه عشاق
هرچند که خواریم گل روی تو خستیم
مستند «متولد 1257» روایت گر تاریخچه این هیات، مروری بر خاطرات و عکسهای قدیمی و همچنین فعالیت این هیات در حال حاضر میپردازد و در کنار خاطره گویی قدیمیترین اعضای این هیات بخشی از فعالیت آنان را در محرم سال گذشته ثبت کرده است.
عکس و توضیحاتی درباره حاج مرزوق و مراسم ایام مسلیمه به نقل از چهارده 14 ، ویژه نامه هیئت ها و محافل مذهبی