این سخنرانی در اولین پنچ شنبه ماه مبارک رمضان ۹۴ برگزار گردید.
موضوع:
احکام افرادی که میتوانند روزه نگیرند.
آثار گناه
======
ق.ن:
با تشکر از جناب Alireza Dehghani که بدون کمک ایشان به دست آوردن منابع میسر نبود.
احکام روزه:
یا لَیتَنا کُنا مَعکم فَنَفوزَ فَوزاً عَظیماً
ای کاش ما با شما بودیم تا به آن رستگاری بزرگ نائل می شدیم.
سه دسته از افراد هستند که میتوانند که روزه نگیرند:
- ذوالعطاش
کسانی که زیاد تشنه میشوند. عرب به آنها ذوالعُطاش میگوید.
بر این افراد روزه ماه رمضان واجب نیست.
ذوالعطاش افرادی هستند که سیستم بدن شان این گونه است و حتی اگر در زیر کولر هم بنشینند زیاد تشنه میشوند.توجه داشته باشید که حساب ذوالعطاش جدا از افرادی است که به دلیل شرایط کاری و فعالیت زیاد،مبتلا به تشنگی میشوند.
افراد با شرایط کاری سخت در ماه مبارک رمضان باید کار خود را تغییر دهند یا تقلیل دهند و حتی اگر میتوانند تعطیل نمایند. چون در ماه مبارک اولویت با روزه داشتن است.ذوالعطاش به علت تشنگی زیاد مجبور به نوشیدن آب هستند، با نخوردن آب ضرر نمیکنند اما دچار سختی زیاد میشوند.
این افراد میتوانند روزه نگیرند و روزه خود را افطار نمایند.
و نیز میتوانند در ایام خنک سال قضای روزه خود را به جا آورند اما قضای روزه بر آنان واجب نیست. - افرادی که دچار کهولت سن هستند و روزه برای آنها سختی “فراوان” به همراه خواهد داشت.
این دسته مخیر هستند که روزه بگیرند یا آنکه افطار کنند.
اگر روزه بگیرند روزهشان صحیح است ولی اگر به خاطر سختی که در اثر روزه دچار میشوند روزه نگیرند باید برای هر روز یک مد طعام به فقیر دهند و لازم نیست که قضای روزه شان را به جا بیاورند. - افرادی که حامله هستند یا بچه شیر میدهند:
اگر روزه برای خود این مادران (و نه فرزندشان) ضرر داشته باشد، روزه گرفتنشان صحیح نخواهد بود.
اگر روزه برای بچه ضرر داشته باشد:
مثلا اگر شیر این مادر به قدری کم شود که بچهای که وابسته به شیر او است لطمه بخورد و شیر جایگزین (و نه غذای جایگزین) برای بچه وجود نداشته باشد، در این صورت مادر میتواند روزه نگیرد.این خانم باید برای هر روزی که افطار میکند یک مد طعام بدهد و تا ماه رمضان سال بعد مکلف به جا آوردن روزه قضا است و در صورت به جا نیاوردن روزه تا ماه رمضان بعدی، باید یک مد طعام دیگر به فقیر دهد، که در مجموع دو مد طعام میشود.بین علما در باره اطلاق “شیر جایگزین” اختلاف آرا وجود دارد:
برخی از علما عقیده دارند اگر میتوان بچه را با شیر خشک تغذیه نمود، مادر باید روزه بگیرد.
و برخی دیگر عقیده دارند “شیر جایگزین” شیر خانم دیگر است.
یعنی اگر شیر مادر کم شود خانم دیگری بتواند به بچه شیر دهد، مادر میتواند روزه بگیرد.
و اگر خانم دیگری نباید که بچه شیر دهد و باید بچه را از طریق شیر خشک تغذیه نمود، مادر نباید روزه بگیرد.برای اطلاع از احکام روزه داری برای زنان شیرده به رساله مرجع خود مراجعه نمایید.
____
موضوع سخنرانی: آثار گناه
- از مجموع آیات و روایات این طور تعبیر میگردد که هر گناهی دارای دو بُعد است:
بُعد اول گناه، نفس مخالفت و معارضه با خدا است.
بعد دوم گناه، آثار گناه است.
هر دو بعد گناه را باید حائر اهمیت دانست.
از نظر عقل فطری بشر، بعد اول مهمتر از بعد دوم است. - اگر خداوند تمام آثار گناه را از بین ببرد، اما قبح بعد اول که مخالفت با خدا ست، باقی خواهد ماند.
- پیامبر خاتم حضرت محمد مصطفی ص خطاب به جناب اباذر فرمودند:
یَا أَبَا ذَرٍّ، لَا تَنْظُرْ إِلَى صِغَرِ الْخَطِیئَهِ وَ لَکِنِ انْظُرْ إِلَى مَنْ عَصَیْتَ. (۱)
اباذر نگاه نکن به کوچک بودن گناه. نگاه کن ببین با چه کسی مخالفت و عصیان میکنی.
- بعد مخالفت با خدا، جنبه ای است که در تمام گناهان اعم از صغیره و کبیره وجود دارد.
از بزرگ ترین گناه که شرک به خدا است و بعد از آن قتل انبیا و شرک در ولایت و بدعت در دین که اینها جز بالاترین گناهان هستند تا خیلی از گناهانی که اغلب ما مرتکب میشویم و در تمام اینها بعد مخالفت با خدا وجود دارد. - بعد دوم آثار گناه است.
در ذهن مان این گونه نقش بسته است که خیلی اوقات احساس میکنیم که گناه دارای یه اثر کم یا زیاد است و دارای همان یک اثر است. در حالی که داستان چنین نیست.از آیات استنباط میشود زمانی که یک گناه رخ میدهد، به عالم خلقت ضربه میزند.
خدا این عالَم را، چه دنیا، چه آخرت، چه برزخ به گونهای تنظیم نموده است که در بهترین شکل ممکن باشد که هیچ گناهی در آن اتفاق نیفتد.
اگر هیچ گناهی رخ ندهد دنیا بهترین دنیا و برزخ هم بهترین برزخ و قیامت و عالم آخرت هم بهترین شکل را خواهد داشت اما اگر گناه اتفاق بیفتد خرابیهایی در عالم رخ میدهد.
- در قرآن آمده:
ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّوَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ (۲)
هر ناهماهنگی و بدی و فسادی که در خشکی یا در دل دریاها پیدا شود به خاطر اعمال مردم است.
- گناه توازن و تعادل راعالم خلقت بهم میزند.
آثاری در ما، آثاری بر اطرافیان ما دارد.
آثاری بر نسل پس از ما دارد و بلکه در نسل های پس از ما.
آثاری در عالم خلقت دارد، در آسمان و در زمین، در ثمره و میوه های درختان، در نتیجه زراعت و محصولات کشاورزی.بر جنیان و فرشتگان اثر میگذارد.
در عمر ما اثر میگذارد، در جسم ما اثر میگذارد، در روحِ ما، در توفیقات ما اثر دارد، بر سلامتی اثر دارد.(۳)
آثار گناه بسیار زیاد است.
- اگر کسی بداند مجموع آثار چیست و وقتی ببیند که این همه خرابی به بار میآید و برای جبران این همه خرابی باید چه قدر زحمت بکشید اینجاست که به این نتیجه میرسد که “ساده تر از توبه کردن خود گناه نکردن است” .
إِنَّ تَرْکَ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَهِ (۴) - افراد تصور میکنند که گناه نکردن خیلی سخت است .
در یک ماه رمضان دعای ابوحمزه میخوانند و چند قطره اشک هم میریزند و همه چیز درست میشود.
امیدواریم این چنین شود اما اگر کسی بخواهد که اطمینان پیدا کند که همه آثار گناه درست شده است به این سادگی ها و مفتی نیست. - در روایت داریم هنگامی که گناهان بدی مرتکب شدی اگر بفهمی که چه کردی آن گونه نخواهی خندید که دندانهای تو در خنده نمایان شود.
این روایت در کافی شریف است.
شبیه آن در قرآن هم هست:
فَلْیَضْحَکُواقَلِیلاً وَ لْیَبْکُوا کَثِیراً جَزَاءً بِمَا کَانُوا یَکْسِبُونَ (۵)
اگر بدانند که چه کردند زیاد گریه میکنند و کم میخندند.
اما ما خبر نداریم که کجاها را زدیم خراب کردیم و باعث چه اتفاقی شدیم و چون چنین است امر را خیلی ساده و سهل متصور میشویم. - به طور کلی گناه آثار خیلی زیادی دارد.
در عمر، در روزی، در صحت جسم، در توفیقاتی که داریم، در توفیقاتی که بنا است که به ما داده شود و از ما گرفته میشود و ما خبر نداریم…
مثلا بنا بوده که این جوان با این سن امام زمان را زیارت کند.
و خودش هم خبر نداشته که همچین تقدیری برای او نوشته شده است.
گناه میکند و این توفیق از او برداشته میشود…
و ما تصور نمیکنیم که ضرر کردیم چون از اصل موضوع خبر نداریم.
- در بعضی از روایات داریم که از نسل بعضی از افراد قرار است افراد خیلی خوبی به وجود بیایند.
اگر در نسل من افراد مومنی باشند اعمال صالحی که انجام میدهند یک نسخه ش را در نامه اعمال مینویسند.
در روایات داریم هر وقت دیدی آدم خوبی هستی بدان که پدرت بهتر از تو بوده . چون بالاخره یک کپی از تمام اعمال تو در نامه اعمال او ثبت میشود.
گاهی عقوبت گناه این میشود که چنین فردی از نسل انسان خارج میکنند و ما هم بی خبر.
- ما نمیدانیم چقدر ضرر کردیم بابت چیزهایی که بنا بود به ما بدهند و فقط چیزهایی را متذکر میشویم که داشتیم و به خاطر گناه، سلب توفیق شده است.
بعضی ها کلا بی اعتقاد هستند یا بی توجه هستند.
اگر به خودشان برگردند و میبینند انگار هر چه میگذرد تاریکتر و محرومتر میشوند و توفیقاتشان رو به کاهش است.دائم بدتر میشوند.
خود سلب توفیقات یک اثر بزرگ از آثار گناه است. - در روایت داریم که در حکومت بنی اسرائیل خداوند این گونه مقرر فرموده بود که کسی که گناه میکرد زود به او عقوبت وارد میشد در مال و جسم و فرزندش، به نحوی که معلوم میشد که این فرد گناه کرد و در حال عقوبت شدن است.
فردی بود که گناه میکرد اما هیچ آسیبی برای او رخ نمیداد.به حضرت موسی کلیم الله رجوع کرد و از آن حضرت پرسید که چه گونه است که داستان من با بقیه متفاوت است؟ چرا هر چه گناه میکنم هیچ ضرری متوجه من نیست؟
قرار شد حضرت موسی در مناجات به درگاه خدا این را مطرح کند.
در روایت است که خطاب آمد ای نبی به او بگو که ما او را عقوبت میکنیم اما متوجه نیست.
قبلا که نماز میخواند احساس لذت میکرد اما الان احساس لذت نمیکند. (۴) - گناه آثار خیلی زیاد و حیرتانگیزی دارد و روایات فراوانی وجود دارد که محروم میشوند و توفیقاتشان کمتر میشود. در نتیجه هر چه استغفار کنید باز هم کم است.
و خدا متعال اینچنین قرار داده است که اگر کسی “زیاد” بخواهد و “تضرع” فراوان کند خداوند سرانجام آثار گناه را برمیگرداند اما “تضرع فراوان و زیاد” . - اگر پادشاهی کسی را سراغ فردی بفرستد تا به او بگوید هر چه که میخواهی بگو. پروندهای که پیش پادشاه داری را اگر بخواهی، خواهد بست و هر مشکلی هم که داری پادشاه آن را حل میکند.اگر فرستادهای به خانه تو بیاید امکان دارد بیحالی کنی و نیایی؟
یا کاملاً باانرژی و باانگیزه بالا نزد او میروی؟
- حضرت عبدالعظیم حسنی از حضرت رضا ع پرسیدند:
مردم حدیثی از رسول خدا نقل میکنند که فرمودهاند خداوند هر شب جمعه به آسمان پستتر (دنیا) میآید!!!
حضرت رضا ع فرمودند:
خداوند تحریفکنندگان کلام از موضع خود را لعنت کند!به خدا سوگند رسول خدا این را نفرمودهاند؛ بلکه فرمودهاند خداوند ملکی را در دو سوم آخر هر شب و در ابتدای شب جمعه نازل میکند و به او امر میکند و او ندا میدهد:
هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ
آیا سائلی هست که به او ببخشم؟
هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ
آیا توبه کنندهای هست که بهسوی او روی بیاورم؟
هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ
آیا آمرزشخواهی هست که او را بیامرزم؟ (۶) - حالا ماه رمضان است و هم شب جمعه.
همه شرایط محیا است که این داعی از طرف خدا را اجابت کنیم و تا بخواهیم که این آثار از ما دور کند و آنچه از ما سلب کرده بازگرداند و با عنایتی که به ما دارد دوباره بازگرداند.
کنتور گناهانمان صفر شود.انگار هیچی. انگار تا الان هیچ گناهی نکردم و….
===
روضه:
هر وقت بخواهیم به در خانه خدا برویم با روضه برای سیدالشهدا، خدا توجه دیگری به ما خواهد کرد.
اگر خدا را به اضطرار مضطرش قسم بدهید به شما توجه ویژه خواهد داشت.
یکی از آن مواقع اضطرار مضطر حضرت زینب کبری بر بالای تل بودند.
دختر امیر المومنین نگاهی به گودال قتلگاه میکردند، دیدند که دور بدن برادرشان را عدهای نانجیب گرفتهاند.
فرقت بسیوف فرقت به رماح فرقت بالاحجار؟
عدهای که حربهی شمشیر داشتند با شمشیر، عدهای که نیزه در دست داشتند با نیزه، عدهای که حربهای در دست نداشتند با سنگ و چوب بر بدن عزیز زهرا جسارت میکردند.
آنجا بود که زینب کبری دستهای خود را بر سر نهاد و فریاد زد وا محمدا وا علیا (۷)
====
با تشکر از جناب Alireza Dehghani که بدون کمک ایشان به دست آوردن منابع میسر نبود.
====
منبع:
- أمالی (للطوسی): ص۵۲۸
- الروم ۴١
- دو آیه قرآن به صراحت بر تأثیر افعال بشر بر نظام هستی سخن گفته شده است:
تَکَادُالسَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْهُ وَ تَنْشَقُ الْأَرْضُ وَ تَخِرُّ الْجِبَالُ هَدّاً مریم۹۰
نزدیک است که آسمان از آن [نافرمانی الهی] تکهتکه شود و زمین پاره شود و کوهها منهدم شوند…
و همینطور:
تَکَادُ السَّمَاوَاتُ یَتَفَطَّرْنَ مِنْ فَوْقِهِنَ وَ الْمَلاَئِکَهُ یُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَ یَسْتَغْفِرُونَ لِمَنْ فِی الْأَرْضِ أَلاَ إِنَ اللَّهَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
شوری:۵
نزدیک است آسمانها (بخاطر نسبتهای ناروای مشرکان) از بالا متلاشی شوند و فرشتگان پیوسته تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا میآورند و برای کسانی که در زمین هستند استغفار میکنند؛ آگاه باشید خداوند آمرزنده و مهربان است. - مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى عَنْ عَلِیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَمَّنْ أَخْبَرَهُ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: کَانَ عَابِدٌ فِی بَنِی إِسْرَائِیلَ لَمْ یُقَارِفْ مِنْ أَمْرِ الدُّنْیَا شَیْئاً فَنَخَرَ إِبْلِیسُ نَخْرَهً فَاجْتَمَعَ إِلَیْهِ جُنُودُهُ فَقَالَ مَنْ لِی بِفُلَانٍ فَقَالَ بَعْضُهُمْ أَنَا لَهُ فَقَالَ مِنْ أَیْنَ تَأْتِیهِ فَقَالَ مِنْ نَاحِیَهِ النِّسَاءِ قَالَ لَسْتَ لَهُ لَمْ یُجَرِّبِ النِّسَاءَ فَقَالَ لَهُ آخَرُ فَأَنَا لَهُ فَقَالَ لَهُ مِنْ أَیْنَ تَأْتِیهِ قَالَ مِنْ نَاحِیَهِ الشَّرَابِ وَ اللَّذَّاتِ قَالَ لَسْتَ لَهُ لَیْسَ هَذَا بِهَذَا قَالَ آخَرُ فَأَنَا لَهُ قَالَ مِنْ أَیْنَ تَأْتِیهِ قَالَ مِنْ نَاحِیَهِ الْبِرِّ قَالَ انْطَلِقْ فَأَنْتَ صَاحِبُهُ فَانْطَلَقَ إِلَى مَوْضِعِ الرَّجُلِ فَأَقَامَ حِذَاهُ یُصَلِّی قَالَ وَ کَانَ الرَّجُلُ یَنَامُ وَ الشَّیْطَانُ لَا یَنَامُ وَ یَسْتَرِیحُ وَ الشَّیْطَانُ لَا یَسْتَرِیحُ فَتَحَوَّلَ إِلَیْهِ الرَّجُلُ وَ قَدْ تَقَاصَرَتْ إِلَیْهِ نَفْسُهُ وَ اسْتَصْغَرَ عَمَلَهُ فَقَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ بِأَیِّ شَیْءٍ قَوِیتَ عَلَى هَذِهِ الصَّلَاهِ فَلَمْ یُجِبْهُ ثُمَّ أَعَادَ عَلَیْهِ فَلَمْ یُجِبْهُ ثُمَّ أَعَادَ عَلَیْهِ فَقَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ إِنِّی أَذْنَبْتُ ذَنْباً وَ أَنَا تَائِبٌ مِنْهُ فَإِذَا ذَکَرْتُ الذَّنْبَ قَوِیتُ عَلَى الصَّلَاهِ قَالَ فَأَخْبِرْنِی بِذَنْبِکَ حَتَّى أَعْمَلَهُ وَ أَتُوبَ فَإِذَا فَعَلْتُهُ قَوِیتُ عَلَى الصَّلَاهِ قَالَ ادْخُلِ الْمَدِینَهَ فَسَلْ عَنْ فُلَانَهَ الْبَغِیَّهِ فَأَعْطِهَا دِرْهَمَیْنِ وَ نَلْ مِنْهَا قَالَ وَ مِنْ أَیْنَ لِی دِرْهَمَیْنِ مَا أَدْرِی مَا الدِّرْهَمَیْنِ فَتَنَاوَلَ الشَّیْطَانُ مِنْ تَحْتِ قَدَمِهِ دِرْهَمَیْنِ فَنَاوَلَهُ إِیَّاهُمَا فَقَامَ فَدَخَلَ الْمَدِینَهَ بِجَلَابِیبِهِ یَسْأَلُ عَنْ مَنْزِلِ فُلَانَهَ الْبَغِیَّهِ فَأَرْشَدَهُ النَّاسُ وَ ظَنُّوا أَنَّهُ جَاءَ یَعِظُهَا فَأَرْشَدُوهُ فَجَاءَ إِلَیْهَا فَرَمَى إِلَیْهَا بِالدِّرْهَمَیْنِ وَ قَالَ قُومِی فَقَامَتْ فَدَخَلَتْ مَنْزِلَهَا وَ قَالَتِ ادْخُلْ وَ قَالَتْ إِنَّکَ جِئْتَنِی فِی هَیْئَهٍ لَیْسَ یُؤْتَى مِثْلِی فِی مِثْلِهَا فَأَخْبِرْنِی بِخَبَرِکَ فَأَخْبَرَهَا فَقَالَتْ لَهُ یَا عَبْدَ اللَّهِ إِنَّ تَرْکَ الذَّنْبِ أَهْوَنُ مِنْ طَلَبِ التَّوْبَهِ وَ لَیْسَ کُلُّ مَنْ طَلَبَ التَّوْبَهَ وَجَدَهَا وَ إِنَّمَا یَنْبَغِی أَنْ یَکُونَ هَذَا شَیْطَاناً مُثِّلَ لَکَ فَانْصَرِفْ فَإِنَّکَ لَا تَرَى شَیْئاً فَانْصَرَفَ وَ مَاتَتْ مِنْ لَیْلَتِهَا فَأَصْبَحَتْ فَإِذَا عَلَى بَابِهَا مَکْتُوبٌ احْضُرُوا فُلَانَهَ فَإِنَّهَا مِنْ أَهْلِ الْجَنَّهِ فَارْتَابَ النَّاسُ فَمَکَثُوا ثَلَاثاً لَمْ یَدْفِنُوهَا ارْتِیَاباً فِی أَمْرِهَا فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَى نَبِیٍّ مِنَ الْأَنْبِیَاءِ لَا أَعْلَمُهُ إِلَّا مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ ع أَنِ ائْتِ فُلَانَهَ فَصَلِّ عَلَیْهَا وَ مُرِ النَّاسَ أَنْ یُصَلُّوا عَلَیْهَا فَإِنِّی قَدْ غَفَرْتُ لَهَا وَ أَوْجَبْتُ لَهَا الْجَنَّهَ بِتَثْبِیطِهَا عَبْدِی فُلَاناً عَنْ مَعْصِیَتِی.
الکافی: ج۸، ص۳۸۵، حدیث العابد - التوبه ٨٢
از اینرو آنها باید کمتر بخندند و بسیار بگریند! (چرا که آتش جهنم در انتظارشان است) این، جزای کارهایی است که انجام میدادند! - وَ رَوَى عَبْدُ الْعَظِیمِ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ الْحَسَنِیُّ رَضِیَ اللَّهُ عَنْهُ عَنْ إِبْرَاهِیمَ بْنِ أَبِی مَحْمُودٍ قَالَ: قُلْتُ لِلرِّضَا ع یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا تَقُولُ فِی الْحَدِیثِ الَّذِی یَرْوِیهِ النَّاسُ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یَنْزِلُ فِی کُلِّ لَیْلَهِ جُمُعَهٍ إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْیَا فَقَالَ ع لَعَنَ اللَّهُ الْمُحَرِّفِینَ الْکَلِمَ عَنْ مَوَاضِعِهِ وَ اللَّهُ مَا قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَلِکَ إِنَّمَا قَالَ ع إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى یُنْزِلُ مَلَکاً إِلَى السَّمَاءِ الدُّنْیَا کُلَّ لَیْلَهٍ فِی الثُّلُثِ الْأَخِیرِ وَ لَیْلَهَ الْجُمُعَهِ فِی أَوَّلِ اللَّیْلِ فَیَأْمُرُهُ فَیُنَادِی هَلْ مِنْ سَائِلٍ فَأُعْطِیَهُ هَلْ مِنْ تَائِبٍ فَأَتُوبَ عَلَیْهِ هَلْ مِنْ مُسْتَغْفِرٍ فَأَغْفِرَ لَهُ یَا طَالِبَ الْخَیْرِ أَقْبِلْ وَ یَا طَالِبَ الشَّرِّ أَقْصِرْ فَلَا یَزَالُ یُنَادِی بِهَذَا حَتَّى یَطْلُعَ الْفَجْرُ فَإِذَا طَلَعَ الْفَجْرُ عَادَ إِلَى مَحَلِّهِ مِنْ مَلَکُوتِ السَّمَاءِ حَدَّثَنِی بِذَلِکَ أَبِی عَنْ جَدِّی عَنْ آبَائِهِ عَنْ رَسُولِ اللَّهِ ص.
من لا یحضره الفقیه: ج۱، ص۴۲۱
عبدالعظیم حسنی می گوید به امام رضا ع گفتم چه می فرمایید درباره حدیثی که مردم نقل می کنند که رسول خدا فرموده اند خداوند هر شب جمعه به آسمان پست تر (دنیا) می آید. حضرت فرمودند خداوند تحریف کنندگان کلام از موضع خود را لعنت کند! به خدا سوگند رسول خدا این را نفرموده اند؛ بلکه فرموده اند خداوند ملکی را در دو سوم آخر هر شب و در ابتدای شب جمعه نازل می کند و به او امر می کند و او ندا می دهد آیا سائلی هست که به او ببخشم؟ آیا توبه کننده ای هست که به سوی او روی بیاورم؟ آیا آمرزش خواهی هست که او را بیامرزم؟ ای جوینده خیر روی بیاور و ای جوینده شر و بدی بازگرد و این ندا را پیوسته تا طلوع فجر ادامه می دهد؛ وقتی طلوع فجر واقع شد، به مکانش در ملکوت آسمان باز می گردد. - فَإِذَا الْفَرَسُ بِلَا رَاکِبٍ فَعَرَفْنَ أَنَّ حُسَیْناً قَدْ قُتِلَ وَ خَرَجَتْ أُمُّ کُلْثُومٍ بِنْتُ الْحُسَیْنِ وَاضِعاً یَدَهَا عَلَى رَأْسِهَا تَنْدُبُ وَ تَقُولُ وَا مُحَمَّدَاهْ هَذَا الْحُسَیْنُ بِالْعَرَاءِ قَدْ سُلِبَ الْعِمَامَهَ وَ الرِّدَاء
بحارالأنوار: ج۴۴، ص۳۲۲