آغوز

مرحوم در سخنرانی خود در مسجد سیّد اصفهان در ماه رمضان 1392 هجری می فرمود:
خدایا! به سوز سینه امام حسین علیه السلام، خدایا! به سوز سینه‌ خواهر امام حسین علیه السلام، خدایا! به سوز سینه‌ دختران یتیم امام حسین علیه السلام، همین ساعت، امر فرج امام زمان علیه السلام را مقرّر بفرما.
الهی! به اشک‌های پیاپی سید الشهدا علیه السلام در روز عاشورا، فرج امام زمان علیه السلام را برسان.
امام حسین علیه السلام، «صَرِیعَ‏ الدَّمْعَةِ السَّاکِبَةِ» است. روز عاشورا، چشم امام حسین علیه السلام خشک نشد! همین طور دائماً اشک می‌ریخت. یک وقت بدن جوان هجده ساله‌اش را بغل می ‌گرفت و گریه می ‌کرد. یک وقت بدن برادرش را به بغل می ‌گرفت و گریه می ‌کرد. یک وقت بدن برادرزاده ‌اش را به بغل می ‌گرفت. ای وای، وای، وای! دائماً گریه می‌کرد.
خدایا! به گریه‌های سوزناک سید الشهدا علیه السلام به زودی امام زمان ما علیه السلام را آشکار فرما. پدر ما یتیمان را به ما برسان. خودت مشکلات ما را به سوز دل امام زمان علیه السلام حلّ و آسان فرما. گرفتاری ‌های همه شیعیان دنیا را به آبروی بقیة الله علیه السلام بر طرف بفرما.
(سخنرانی مسجد سیّد اصفهان، 1392 قمری، شب 26 ماه رمضان)