آغوز

مرحوم، در سخنرانی خود در مدرسه مجتهدی تهران در دهه اوّل صفر سال1390 قمری، خطاب به طلاّب علوم دینی می فرمود:
چشمه هرقدر بزرگ و ریشه‌ دار باشد، عاقبت در اثر تابش آفتاب و حرارت زمین می‌ خشکد. شما در دنیا نمی ‌توانید چشمه ‌ای را پیدا کنید که چهار هزار سال مانده باشد، بالاخره آفتاب که از بالا می‌ تابد آن را بخار می‌ کند و به هوا می ‌فرستد و بعد پراکنده می ‌شود. و لو بعد باران بیاید، ولی باران جبران و تلافی مافات را نمی ‌کند، حتّی اگر سالی یک قطره از آن کم شود، بالاخره خشک خواهد شد، مگر آن که این چشمه به دریا اتصال یابد، به اقیانوس راه یابد. آن وقت، دیگر خشک شدنی نیست. هرچقدر آفتاب بتابد، هرقدر باد بیاید، آن را نمی تواند خشک کند.
از این جامع المقدمات خوانِ شما تا برسد به آن عالم متبحّر فقیهِ اصولیِ خارج‌ خوان شما، از این پائین تا آن بالا، همه شما چشمه هستید. چشمه ‌های کوچک، چشمه ‌های بزرگ‌ تر، چشمه‌ های خیلی بزرگ. اما آن‌ که به دریا روزنه ای دارد، به اقیانوس متصّل است، نه کم می ‌شود و نه می ‌خشکد. پس اگر بخواهید نخشکید، اگر بخواهید به حیات معنوی کلّی، زنده شوید، چاره ‌ای نیست، باید به اقیانوس علم دنیا، اتّصال پیدا کنید، یعنی آن وجود مقدّسی که تمام علوم اولین و آخرین را به او داده ‌اند. از حضرت آدم علیه السلام تا حضرت خاتم صلّی الله علیه و آله و از حضرت خاتم صلّی الله علیه و آله تا الان که ما زنده هستیم، هر علمی که در دنیا بروز و ظهور کرده است، از هر علمی که در دنیا آمده است، همه را روی هم بریزید، آن‌ها دو حرف است، بیست و پنج حرف دیگر در سینه امام زمان علیه السلام است که در ظهور موفورالسّرورش، آن‌ها را ظاهر می ‌کند. او اقیانوس علم خدا است، او خزانه وحی خداست، او گنجینه قدرت خداست، تمام تجلّیات الوهیّت، از مشکات وجود ایشان خواهد شد. باید خودتان را به او بچسبانید.
طلبه باید از همان اولی که به او تعلیم می ‌کنند، باید راه خدا را برود، راه خدا، امام زمان علیه السلام است. لذا باید با امام عصر اروحناه فداه، پیوند بگیرید. باید با حضرت آشنائی پیدا کنید. اگر آشنایی با حضرت پیدا نکردید، در علم، اسکلت خشکی هستید. ملایی که ارتباط با امام زمان نداشته باشد، و لو علاّمه دهر باشد، به قدر پوست پیازی قیمت ندارد، یک مجسمه خشکی است، و لو اصول را کاملاً بلد باشد، و لو در فقه، استاد دهر باشد، و لو در فلسفه، بوعلی‌سینا باشد، این علوم ظاهریه را تمام داشته باشد، این ‌ها علم قال است. اگر یک سر سوزن، حال و معنویت در آن بود، آن قیمت دارد. حال و معنویت به اتّصال و ارتباط با امام عصر علیه السلام است.
این را من جرأت می ‌کنم بگویم، شاید منبری‌ های دیگر جرأت نکنند، چون من خودم، اهل فنّ هستم. هرکس چهار کلمه از بلاغت و استصحاب بلد بود، چهار کلمه مباحث از الفاظ و اصول ادلّه عقلیه را بلد بود، او نایب الامام است؟ نایب الامام باید در علم و تقوی، نماینده امام باشد. اگر نبود، یک غاز به درد نمی‌خورد. اگر نبود، پوست پیاز است. در نظر بنده، آن عالمی که ارتباط با امام زمان خود نگیرد، و لو علاّمه دهر باشد، یک غاز قیمت ندارد. اگر به امام زمان علیه السلام خود چسبیدید، شما ملای شیعه هستید. شما به حال مردم مفید خواهید بود. امّا اگر نچسبیدید، علاوه برآن ‌که مفید نیستید، ممکن است مضرّ هم باشید. باید صاحب شما، شما را از خطاها و خطرات و اشتباهات نگهداری کند، و این، وقتی اتفاق می ‌افتد که شما به او چسبیده باشید تا شما را حفظ کند.
(سخنرانی های مدرسه مجتهدی تهران، صفر 1390 قمری، مجلس دهم)